سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و شهادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : محسن حنیفی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
قالب شعر : غزل

از حال و روزش آسمان حالی مکدر داشت            رنگی کبود و دیده‌ای دلواپسش تر داشت

خورشید در زنجیر بود و نور می‌افشاند            او چشم‌هایی نافـذ و قـدیـسه‌پرور داشت


زندان در آغوشش گرفت و نورباران شد            چون بوریایی که کسی را گرم در بر داشت

پایـش شکـست و آه زهـرا رفـت تا بـالا            یعنی ستون عرش آن لحظه ترک بر داشت

با چشم نیـمه‌بـسته جان می‌داد؛ یعنی که            شوق وصال دخترش را بار دیگر داشت

زندان به زندان مجلس روضه عوض می‌کرد            بر لب نوای یاحسین و وای مادر داشت

وقـتی کـبودی تنـش تـکـثـیر شد گـفـتند:            او هیأتی در سینه‌اش از داغ کوثر داشت

او ترجـمـان زخـم‌های کـوچه و در بود            بر روی جسمش بیت الاحزانی مصور داشت

مـقـتل نـویسان شرح می‌دادنـد عـاشورا            آهی که در بین گلو، موسی‌بن جعفر داشت

با روضه‌هـای قـتلگـاه جدّ خود جان داد            با هفتمین زخمی که جدش روی حنجر داشت

نقد و بررسی

بیت زیر دارای ایراد محتوایی است و بهتر است خوانده نشود زیرا بر اساس روایت شیخ صدوق؛ شیخ مفید و دیگران ( کمال الدین ج ۱ ص ۳۷؛ شیخ صدوق عیون اخبار الرضا ج ۱ ص ۹۱؛ ارشاد شیخ مفید ج ۲ ص ۳۰۲، الغیبه شیخ طوسی ص ۳۱، عمدة الطالب ص ۱۸۵، بحارالانوار ج ۴۸ ص ۲۳۴، منتهی الامال ص ۱۵۳۹)   سندی ملعون علیرغم غل و زنجیر کردن حضرت به گونه ای عمل کرده و زهر به امام خورانیده بود که همه فکر کنند امام به مرگ طبیعی از دنیا رفته اند و حتی برای این کار افرادی را حاضر می کرد و با مشاهدۀ بدن حضرت که آثار جراحتی بر آن نبود شهادت می دادند که موسی بن جعفر به مرگ طبیعی از دنیا رفته است؛ البته عبارت ذِي السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُيُودِ در صلوات خاصه حضرت آمده که به معنی ساق کوفته شده با حلقه های آهن است نه اینکه پای حضرت شکسته باشد؛ البته بواسطه این حلقه های زنجیر و ... حضرت مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار گرفتند؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



پایـش شکـست و آه زهـرا رفـت تا بـالا            یعنی ستون عرش آن لحظه ترک بر داشت